Son araştırmalara göre, bir yıldız kümesinin tam kalbinde çok küçük bir kara delik keşfedilmiş olabilir. Araştırmacıların Samanyolu’nda fark ettiği bu yeni kara deliğe içeriğimizde yer verdik.
Kaynak:https://www.science.com/we-mayve-dete…
Yaklaşık 6.000 ışıkyılı uzaklıkta bulunan Messier 4 olarak bilinen küresel yıldız kümesi, Güneş’in kütlesinin yaklaşık 800 katı olan bir kara deliğin etrafında toplanmıştır.
Hal böyle olunca kara deliklerin tespitleri çoğunlukla sonuçsuz kalsa da bu sefer bir istisna olarak görülüyor.
Avrupa Uzay Ajansı’ndan Astronom Timo Prusti: “Bilim, tek bir anda yeni bir şey keşfetmekle ilgilidir.”
“Adım adım sonuca daha fazla güvenmekle ilgili ve bu, orta kütleli kara deliklerin var olduğundan emin olmaya yönelik bir adım olabilir.”
Evrende epeyce kara delik tespit edildi ve kütle dağılımlarında çok garip bir şey fark edildi.
İki farklı durum: Güneş kütlesinin yaklaşık 100 katına kadar yıldız kütleli kara delikler ve galaksilerin kalbinde milyarlarca güneş kütlesi olan süper kütleli kara delikler.
Yıldız karadelikleri, büyük kütleli yıldızların çekirdeğinin çökmesi ve bu nesnelerin ortasında birleşmesiyle oluşur.
Bununla birlikte, süper kütleli karadeliklerin oluşumundan emin olmak, bir konuşma meselesi değildir.
Ara karadeliklerin küçük başlayıp zamanla büyüyebileceğini öne sürmek bir ipucu olabilir.
Bu oldukça makul olsa da, az bulunmaları bu fikrin güçlü bir dezavantajıdır.
Messier 4, Dünya’ya en yakın küresel kümedir.
Uzay Teleskobu Bilim Enstitüsü’nden astronom Eduardo Vitral liderliğindeki bir araştırma ekibi, içerideki yıldızlara yakından bakmak için iki güçlü uzay teleskopu olan Hubble ve Gaia’yı kullandı ve kümedeki yaklaşık 6.000 yıldızın hareketlerini takip edip edemeyeceğini görmek için takip etti. Bu hareketleri küçük, yoğun bir kütlenin etrafındaki yörüngelerle ilişkilendirin. gördüler.
Messier 4 ile yapılan hesaplamalar, yaklaşık 800 güneş kütlesine sahip bir şey ortaya çıkardı.
Vitral: “En son Gaia ve Hubble bilgilerini kullanarak, yıldız kalıntılarından oluşan karanlık bir popülasyon ile kaynağın ortasındaki daha büyük tek bir nokta arasında ayrım yapmak mümkün değildi.” Durum için olası bir teori, bu karanlık kütlenin orta büyüklükte bir kara delik olabileceğidir.’
Bu durumu daha iyi anlamak isteyen grup, kütlenin nasıl şekil değiştirdiğini görmek için yıldızları kaldırarak bir model yaptı.
Özellikle hızlı hareket eden bir yıldızın fırlaması, daha küçük karadeliklerden ve nötron yıldızlarından oluşan bir sürüde görebileceğiniz gibi, kütleyi daha büyük bir kütleye yaydı. Daha fazla modelleme, kütlenin böyle bir sürü oluşturmak için yeterince geniş bir uzay bölgesine yayılmadığını gösterdi.
Yani orta kütleli bir kara delik şimdilik en olası açıklama gibi görünüyor.
Araştırmacılar ise yıldızların küme içindeki hareketlerini daha iyi sınırlamak için Hubble ve James Webb Uzay Teleskobu kullanılarak kümenin daha fazla gözlemlenmesini öneriyor.
